her gece rüyamda  birini yumrukluyorum. sabah kalktığımda ellerimden kan akıyor. ben bu şehri terkediyorum. çocuk her şeyden habersiz dans etmeye devam ediyor. yalanlarına ortak olamam, çok yorgunum. bunu göremeyecek kadar kör olan sensin. "acını içimde bir bitki gibi büyütüyorum." demiştin. o bitki sadece zehir saçıyor, bunu bilmiyor musun?
her yerim kasılıyor. artık gözümün içine baka baka söylediğiniz yalanlara inanmıyorum. ve ben yine bildiğim en saf kayaya yaslanıyorum. pişman olmayacağım, biliyorum.

"ben korkarken gökyüzünden sen bir bulutmuşsun."
limanımda gemilerim kalmadı. kaçacak yer arıyorum, çok yakın zamanda bulacağımı biliyorum.
bulduğum her yerde uyuyorum, çünkü artık uyanık kalmaya hiç tahammülüm kalmadı. burama kadar gelen şey, hayattı. hala da zevk almaya çalışıyorum. ağzımda dikenli teller çiğniyorum. her gün ateşlerin üzerinde çıplak ayaklarımla yürüyorum. anlatamıyorum çektiğim ızdırabı, bu cümlelerle bile. ben, çektiğim acıyı kelimelerime sığdırıp bir cümle yapamıyorum. bildiğim tek şey, ben kötü biri değilim. hiç olamadım.