Kaç sene oldu, yüzündeki tek bir çizgiyi bile unutmadım. Sesini duyuyorum hala. Kahkaha bile atıyorsun bazen. Seni orada da çok güldürüyorlar mı güneş? Ben çok özlüyorum seninle gülmeyi. Karanlık gecelere beni hala ortak etmek istemediğini biliyorum, ben de olduğum yerde özlüyorum seni. Umarım seni çok üzmüyorumdur, bunun için çok uğraşıyorum. Bazen seni hayalkırıklığına da uğratıyorum farkındayım ama telafi edeceğim hepsini, gör bak güneş. Sen bana böyle doğmaya devam ettikçe ben fezaya füze bile olurum. Düşüyorum kalkıyorum, yaralarımı sarıyorum bazen kabukları kaldırıyorum, bir şeyleri kaybediyorum. Sadece güneşten vazgeçmiyorum, onun gözümü kamaştırırcasına yüzüme vuracağını her zaman biliyorum. 

Hep kapıya dönük oturuyorum, bir yerlerden çıkar gelirsin diye. Burada olmanı çok istiyorum, fiziken görmek varken, seni sembolize eden şeylere bakmak ağrıma gidiyor. Böyle düşündüğüm için kendime kızıyorum sonra. Şanslı hissetmeye çalışıyorum, inanır mısın bazen şükrediyorum hatta. Dönüştüğün şeylerle gurur duyuyorum. Sana hayranlığım her gün daha da artıyor. Yanımda olma gayretine boyumdan büyük bir minnet duyuyorum. 

İyi uykular güneş.