özleyemiyorum ve ilk defa bir şeyi özleyemediğim için çok korkuyorum. 

tanıdığım ya da tanımadığım insanlarla sohbet etmeyi, meyhanelere gitmeyi, kitapçıları dolaşmayı, kısacası dışarıya dair hiçbir şeyi özlemiyorum, dedim. bunda bir sorun olmadığını söylediler. içim rahatlarken korkmaya başladım. kendi bedenimden ve iç seslerimden uzaklaştığım an kendimi çırılçıplak hissediyorum dedim. kimse buna bir şey diyemez dediler. rahatlama bitti, birçok korku yerleşti içime. paralel hayatlarımdan birinde eğer dışardaysam, umarım iyiyimdir, umarım eğleniyorumdur. ama bu hayatta ilk defa bir şeyi özleyemediğim için korkuyorum.

bir kapıyı kapatmak ne kadar zorsa, açmak da o kadar zormuş. bunu da deneyimliyorum. kendi içimde yaşadığımı biliyordum bu kadarı bana da sürpriz oldu. bu kadarla kalması beni ne kadar tatmin eder, nereye kadar tatmin eder diye düşünüyorum. cevabını bulabileceğimden pek emin değilim. 

sevdiğim şeyleri yapmaya çalışıyorum artık bana kötü hissettirseler de ya da beni yorsalar da. iyileşmek de onlardan biri olduğundan, dönem dönem buraya dönüyorum sanırım. sıkılana kadar bir şeyleri sevmeye devam edeceğime ikna ediyorum kendimi, artık yabancı olduğum aynalarda kendime bakarken. sıkılana kadar seviyorum herkesi. her gecenin sonunda, yanında en rahat ettiğim bedenle giriyorum yatağa. en çok anlatmasam da anlayacak olanla, yanında konuşmak zorunda olmadığım bedenle, kendimle. çünkü dünya başıma yıkılsa da, yatağımı ben yapıyorum. gölgem gibi beni takip eden geçmişimden kurtulurken de tek başıma olmayı seçtiğimden her şey bu kadar uzun sürüyor belki de.

bazı şeyleri unutmaktan da çok korkarken, bazı şeyleri unutmayı çok istiyorum. yazdıklarımı çok seviyorum ama ve bir gün onları unutacağım diye çok korkuyorum, hiç sevmemişim gibi. bir yerlerde bir ışık yanınca irkiliyorum. sen gittikten sonra kendimi yeniden tanımaya başlamıştım. ama senden önceki halimde kalsam daha mutlu olurmuşum. çok yorucu çünkü, müzik zevkim bile değişmiş. hafızamla yumruk yumruğa kavgaya bile giremeyecek kadar yorgunum, bir süre daha orada kalacaksın belli ki bu yüzden. 

fakat oradan nasıl görüneceğimi hiç umursamadan bütün duygularıma sahip çıkıyorum. bir tek bunun yaktığı ışıktan irkilmiyorum.