güneşsizlik (2)

zamansız geldim şimdi sana
ama biliyorum sana gelmek için beklemek zaten saçma
seni çok özledim
söyleyebileceğim şeylerden biri bu
biraz utanıyorum karşına çıkmaktan
hoşuna gitmeyecek şeyler yaptım biliyorum
burada olsaydın, geçer derdin, gerçekten geçerdi
her şey küçülürdü
ama şimdi her şey çok büyük
ve nasıl başedeceğimi bilmiyorum
kızdın mı bana?
iyileşmeye çalışıyorum gerçekten
bana yakışmaz biliyorum
gözyaşlarımı silmeye, yaralarımı kapatmaya çalışıyorum
zor tabi, sen yoksun çünkü
yine kızdın biliyorum
her şeyi senin varlığına bağlamaktan vazgeçmemi isterdin
bunu da yapmaya çalışırım
seni çok özledim güneş
nerdesin?
sen olsaydın geçerdi,
başımı okşardın, yanağıma buse kondururdun, beraber dizi izlerdik.
sırf bi şeyler konuşalım diye, bi şeyler paylaşalım diye, o saçma sapan bulduğum dizileri izler, sana sorular sorardım.
biliyorum sen de saçma sapan buluyordun onları, ama vakit geçiyordu işte.
şimdi o dizide kim bilir neler oldu, ne olaylar oldu, ne ben izledim, ne senin haberin var.
ama ben o dizileri bile çok özledim.
senin yüzüğün sende durmalıydı, bende değil.
sana yakıştığı gibi yakışmıyor ki bana.
biliyorum, çok yoruldun, yorulmuştun, kızamıyorum sana.
ama biraz daha kalsaydın.
söz vermiştim kendime,
karşına böyle çıkmayacaktım.
bu yüzden benimle gurur duyacaktın.
özür dilerim
yapamadım,

güneşsizlik!

Bayadır görüşemedik güneş.
Çok güzelsin.
Çiçek açmışsın.
Yağmurlar iyi gelmiş, solmamışsın.
Hala aynı güçte, aynı kudrettesin.
Ama hep aynı yerde.
-
Buralar bildiğin gibi.
Yıkık dökük, noksan, ziyadesiyle muzdarip.
Sensizlikle yaşamayı öğrenmeye çalışıyoruz, hala.
-
İki karış yeri, aldım kalbimde senin olduğun yere koydum.
Çok yakışmadı, keşke burda olsaydın.
İki karış yeri, aldım öpüp başıma koydum.
İki karış yeri, ev sandım, koştum geldim bak.
Hiç gitmedim.
-
Sana layık olmaya çalışıyorum.
Bütün hayatımı yara yara geldim geçtim bir şeylerden, senin gibi yaşamaya çalışıyorum.
Kalktım bu yaştan sonra, seni üzmemeye çalışıyorum.
Herkesi hayalkırıklığına uğratmaya bir adımım kalmış oysa ki.
-
Görüyorsun di mi?
Hiçbir şeyi değiştirmedim sanarken, sen gelip beni kocaman biri yaptın.
Hiç de bana sormadın, biraz gönül koydum güneş.
Ama olsun, senin mutluluğun daha önemli.
Ben bi şekilde başa çıkıyorum, kalmasın arkada gözün.
Ama lütfen, üzerimde olsun hep.
Çünkü böyle alıştım.
Bütün düzen bozulmuş gibi görülse de, bunun değişmeyeceğini biliyorum.
İzle beni, bunlar yanına gelene kadar çektiğim yolların hatıraları.
-
Çirkinleştim senden sonra, bakmıyorum kendime.
Farketmişsindir.
Çiçekleri suluyorum merak etme.
Ama güneş eskisi gibi doğmuyor.
Pek iç ısıttığını söyleyemem.
-
Asla yalnız yürümeyeceksin.
Gittiğin yeri dünyanın en güzel yeri yaptığına adım gibi eminim.
En çok seni, bir tek seni deliler gibi..

güneş.

biliyor musun, senden sonra sana anlatmak istediğim o kadar çok şey yaşadım ki.

biraz üzüldüm, bazen mutlu oldum. 

ama hayatımdan, devam etmekten hiç vazgeçmedim.

çünkü sen burada olsaydın, bana çok kızardın.

senden sonra hep senin kızmayacağın şeyler yaptım.

çünkü bari sen oradayken, sana layık olayım ve layık kalayım.

sen gittikten sonra çok eksildim.

yer yer parçalandım, bütün parçalarımı bir caddeye fırlattım, bütün yaralarımı sadece biri’ne.

senin rutinlerini devam ettirmeye çalıştım.

sonra onlar bana değil, sana ait olduğu için ve bana hiç yakışmadıkları için bıraktım.

şimdi buralar soğuk, biraz üşüyorum.

üzerimde 5 kat şey varken bile, “öyle üşürsün, çıkma dışarı.” dediğin günleri kalbimde taşıyarak dışarı adım atmaya çalışıyorum.

ama artık 7 kat daha kalın giyinerek çıkıyorum 

ve

kalbimde seni taşıdığım için hiç üşümüyorum.

seneler önce, güneş açmış bütün bir dünyaya.

yanından geçen bir kedi bile ne kadar şanslıymış.

sonra ben geldim, sen sevindin.

ben büyüdüm, sen yine sevindin.

sonra ben sırf sen biraz daha sevin diye, daha çok büyüdüm.

o zamanlar kızıyordum aslında hayata.

her şeye kafa tuttum, hep karşı çıktım.

sen hariç.

bir tek sana yalan söylemedim, bir tek sana kırılmadım, bir tek sana küsmedim.

benim bir parçamı bile, belki sırf benim hatrıma, alıp kalbinin en güzel yerine koyup, kendi parçanmış gibi sevdin.

ben şimdi, sen daha da çok sevin diye, daha da çok büyüdüm.

biraz kızmaya başladım sana galiba.

benim büyümem için senin batmana gerek yoktu ki güneş?

ama yine kızamadım. 

çünkü başka yerlerde açıyorsun şimdi.

umarım orası ne kadar şanslı olduğunu biliyordur.

şimdi sen burada değilsin ama, buralar hala çok şanslı.

çünkü sen geçtin, buralardan.

senden sonra hep üzüldüm sanma olur mu, kalbimi kapatmadım hiçbir şeye.

aksine sonuna kadar açtım.

o kadar açtım ki, sanki şu an bütün yaralarım kapandı.

sen de onu çok severdin.

belki seviyorsundur.

ben çok seviyorum.

sana verdiğim sözleri hiç unutmadım.

her zaman o sözler için yaşayacağım.

pişman olacağım şeyler yapmaktan kaçıyorum.

çünkü sana sarılamıyorum.

sen olsaydın, gözlerim seninle konuşurdu.

şimdi o var, onunla konuşuyor gözlerim.

bunu da senden öğrendim.

birini sevmeyi, ne olursa olsun sevmeyi sen öğrettin bana.

hiçbir şeyden umut kesmemeyi, her zaman içindeki tohumları sulamak gerektiğini sen aşıladın bana.

sen bana tek bir cümle kurdun ve ben o cümlenle çok büyüdüm ve hala o cümleyle büyüyorum.

ben de seni çok seviyorum güneş. 

seni kapıya kadar geçirdim, asla yalnız yürümedin.

şimdi onlarla yürümeye devam ediyorum.

ve söz

ne o, ne de diğerleri, asla yalnız yürümeyecekler.