ama daha uyuyamazken, uyanmayı beklemek baya saçmaydı.
bu saatte içilen her sigara ciğer deler.
siz bilmezdiniz hatta bilmek bile istemezdiniz.
hissedemezdiniz.
ben nasıl tarif edeyim ki, karanlıkta savrulan dumanların melankolikliğini?
ben anlaşılmaz değilim, siz anlayamadınız.
yalnız kalmadım, ben bunu seçtim, siz zaten yoktunuz.
böyle gecelerde zaten yalnız olunur. iyi ki yoksunuz.
-
vicdanınla başbaşa kalırsan -umarım bir gün- beni orda bulacaksın.
asla yanında olmadığımda.
yaptığın hiçbi şeyden zevk almadığında anlayacaksın.
kalabalıklarda yalnız hissettiğinde anlayacaksın.
ben yine yanında olmayacağım. sen benimle olan kalabalığını kaybettin çünkü.
kendimi hiç olmadığım biri gibi tanıyorum artık. baya iyiymişim aslında.
her sabah aynaya baktığında, gördüğün şeyden nefret ettiğinde anlayacaksın.
büyümek değil bu, düpedüz yaşlanmak.
siyah kelimelerin hiçbir beyaz kağıda tutunmayacak.
senin izin kalmayacak hiçbir caddede.
kaloriferler dahi ısıtmayacak seni, sevdiğinin ellerine ne hacet.
bir gün gittiğinde buralardan, seni hatırlayan tek kişi ben olacağım.
ve sadece susacağım.
o zaman anlayacaksın, hiçe dönmeyi.
ben her sabah böyle uyanıyorum,
sen de alışacaksın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder