incelikler yüzünden

bağışla beni, hala kuş kafesinde bir kuşum.
kafesten başka gidecek bir yer bilmiyorum, bulamıyorum.
gel, konuş biraz benimle.
kafayı yiyeceğim iç sesimle.
giderken söylediğim cümleyi hatırlıyor musun?
''senden ayrılıyorum ama her zaman seninle olacağım.''
-
eğer bu aşk olsaydı,
belki de üzerine söylenecek bir şey bulunamazdı.
ama şimdi bunu hiç konuşamadığımız için yazıyoruz.
anlatmaktan vazgeçemem bunu.
eğer vazgeçersem, hiç yaşamamış oluruz.
-
küllerinden doğan bir aşkın esas kahramanlarıyız. 
birbirimizi görmeden, ne hissettiğimizi anlarız.
birbirimizin rüyalarına girer çıkarız. 
hayatlarımızda pek kalamayız
çünkü,
biz hiçbir yere ait olamayanlardanız.
o yüzdendir, her yere aitmiş gibi davranışlarımız. 
birbirimizi hiç unutamayız.
birbirimizde açtığımız yaraları sadece biz kapatabiliriz.
biz birer bıçağız ve en çok birbirimizi kanatırız.
olduğu kadar güzeliz.
-
her şey çok hızlı giderken, durup etrafımıza bakamıyoruz.
çünkü hazdan kör olduk.
her şey yavaşladığında da, birbirimizden başka herkesi ve her şeyi görebiliyoruz. 
-
beyazlar kirlenirken, sana toz kondurmamaya çalışıyorum.
seni çok sevmekten korkuyorum.
-
birbirimizin başına ''biz'' geldik ve büyüdük.
elimi sana uzatabilseydim, bir dakika durup düşünmezdim bile.

tutar mısın, tutmaz mısın diye.

tutardın.

sonra farkettim ki, ben ölene kadar elimi hep sana uzatacağım
ya da 
uzatmaya çalışacağım.
-
incelikler yüzünden.