Senden sonra kendimi yeniden yaratmakta ve bulmakta çok zorlandım. En güzel kahkahalarımı da seninle attığımı bildiğimden, bir daha gülmeye de utandım. Aramızdaki bağa verdiğimiz her emekle, ilmek ilmek dokuduğumuz sevgimizle gurur duyuyorum. Sensizliği hiç sevmedim ama insan alışandır ve alışmaya mahkum olandır.

Sensiz dünya güneşin etrafında ilk dönüşünü tamamladı ama ben eskisi gibi sevemiyorum günleri. Yokluğunda geçen bu 1 senede, yeni hiçbir şey olmasın diye çok uğraştım. Olmasın ki, hiçbir şey kaçırmış olma istedim. Hala her komik bulduğum şeyi ya da dümdüz geçen bir günü sana anlatıyor olsam bile.

Ama artık sana anlatayım diye ne bulursam atıyorum elimi. Bugün senin için trampet çaldım mesela. Tuttuğumda her şeyi yoluna koyan ellerini ve baktığımda beni sakinleştiren güzel gözlerini çok özlüyorum.

“Dünyada kimse kimseyi böyle özlememiştir.”

Bütün bir senem hep bugüne yazmakla geçti. Hala bazen içerlerden yanıma gelip kıvrılacakmışsın gibi geliyor, bazen de sanki seninle uyuyorum gibi hissediyorum. 

Senden sonra bütün saatler, günler ve aylar eğreti durdu. Zamanın bu kadar hızlı geçmesi ağrıma gidiyor.

Beraber aştığımız zorluklar, yürüdüğümüz yollar gibi, sadece ikimizin uyanık olduğu o sabahlar da bize aitti.

“Hasretindir içimde hep alev alev yanan.”

Hala sana güvenerek atıyorum bütün adımlarımı. Seninle geçirdiğim her gün, hayat benden yanaydı. O yüzden, bütün zorlukları da kolaydı.

Sen başka gezegene taşınalı 1 sene oldu ama ben seni yeni yeni rahat bırakabiliyorum, sana kızmayı da.

“Canımın çoğu kaldı sende.”

Yine de dilerim ki, başka hayatlarımızda yeniden karşılaştığımızda birbirimizi asla kaybetmeyelim. 

Çoğu şeyi sen olmasan yapamazdım. Bendim asıl şanslı olan.

Bu dünyada beni çok sevdiğin için teşekkür ederim.

Artık umarım rahattır için, o son uykunda.

“Tam anlamıyla şahaneydi, onca yıl. Her şey sığmaz aslında onca yıla ama sığdı. İyi mi oldu, bence baya iyi oldu. Yani diyeceğim şu ki, teşekkür ederim.

İyi ki tanışmışız gibi bir şey.”