tüm hakettiklerimi şu an tek bir insandan istiyorum daha fazlasında gözüm yok.

beni bazen zora koyuyorsun ama ben seni o bazenlerde de seviyorum göğüste yumuşatmaktır bu.

nolur gözümün ucundan hiç gitme de, gözlerimiz buluştuğunda hep gülelim. biz beraber ne güzel gülüyoruz. nefret ediyorum bazen zamandan; gerekmediğinde çok hızlı geçiyor. hep yetişmek zorunda mıyız? n’olur yetişmeyelim, bırakalım da çoğu şey bize tur bindirsin, biz o kahvaltı soframızda günlerce oturalım.

ben bugün birini hayata döndürdüm ama o keşke sen ya da ben olsaydım. biz bisikletten düşünce bisiklete küsen iki çocuk yine de yıkıyoruz birbirimize ait çamaşırları. hiç düşünmemiştim hayatımda bir kere press makinesine aşık olacağımı.

sana söylediğim her şeyi kendim duyduğumdan beri akıyo gözlerimden.

sonra döndüm yine, hemen tanıdık gelen yerden aslında en çok ait olmam gereken yere. senin yanın ne güzel ya.